32 sene...Dile kolay gerçekten de...Annemle babamın evlenme yıl dönümleriydi bugün.Sevinçleriyle, mutluluklarıyla, kavgalarıyla, tartışmalarıyla, yaşanmışlıklarıyla, kimi zaman sevinç gözyaşlarıyla, kimi zamansa üzüntüleriyle, birbirlerine tahammül ettikleri, sırt sırta verdikleri ve ömürlerine sığdırdıkları üç kız çocuğuyla geçen tam 32 sene...
Annemle babam tam 32 sene önce bugün hayatlarını birleştirmişler.Bir aile dostlarının aracı olmasıyla, görücü usulü denilebilecek kıvamda bir tanışıklıktan geliyor bu mutluluk...
Yaşadıkları hayat zorlukları, hastalıklar, ailevi sıkıntılar onları birbirlerine daha çok kenetlemiş ve benim gerçekten imrenerek ve gururla anlatabildiğim bir hayat geçirmişler.
İkisininde başından geçen ameliyatlara, hastalıklara, sıkıntılara rağmen hep bir arada, birbirlerinin baş ucundan eksik olmayan bu güzel insanlar; iyi ki varsınız.Benim başımdan da eksik olmayın.
Daha nice 32 seneler görün beraber ve tabii ki bizimle. :)
Yüzünüzdeki gülümseme ve kalplerinizde iyilik hiç eksik olmasın canım ailem.Sizleri çok seviyorum... Ve kocamaaannnn öpüyoruuummmmm. :))
O kadar içten ve güzel dilekler de bulunmuşsunki,benim ilave edebileceğim yalnızca; HEP BÖYLE KALIN demek geldi içimden:)
YanıtlaSilMAŞALLAH !
YanıtlaSilNe güzel bir aile, rabbim ağzınızın tadını bozmasın inşallah, daha nice 32 senelere.
çok teşekkür ediyorum tabii ki ailemin adına da...gerçekten çok şanslıyım.hep böyle kalalım gerçekten de çok çok sağolun;)
YanıtlaSil